Αυτές τις ημέρες είδα μόνο φωτιά, φωτιά να καταβροχθίζει τα πάντα γύρω μου. Πονάει η ψυχή μου σαν να έκαψε αυτή η φωτιά, το σπίτι μου, την γη μου, την περιουσία μου, την ζωή, το παρελθόν και το μέλλον μου. Γιατί εγώ θεωρώ σπίτι μου ολόκληρη την Ελλάδα, από άκρη σε άκρη, κάθε της πέτρα και κάθε κομμάτι. Τώρα θρηνώ.. για κάθε δάσος της, κάθε οικισμό, κάθε πουλί που πετούσε στον ουρανό της πριν την φωτιά… Θρηνώ κυρίως για κάθε ζωή που χάθηκε σε αυτών των σκοτεινών ημερών την ΚΟΛΑΣΗ! Οι εικόνες στο μυαλό μου χαραχτήκαν έντονα, ο τρόμος στα μάτια των παιδιών που κλαίγανε, ο πόνος στα μάτια των γερόντων, τα χιλιάδες ΓΙΑΤΙ στα μάτια αυτών που χάσανε τα σπίτια και τις περιουσίες τους, η απόγνωση στα μάτια σχεδόν όλων των Ελλήνων, η απώλεια και το κενό στα μάτια εκείνων που τους δικούς τους ανθρώπους ή τα ζώα έχασαν για πάντα. Η μυρωδιά του καμένου ξύλου ρίζωσε στα ρουθούνια μου, και η στάχτη που σαν χιόνι σκέπασε τα πάντα γύρω μου δεν λέει να φύγει.. Και από την άλλη η αδιαφορία στα μάτια των υπευθύνων, η εγκληματική αμέλεια στα μάτια των αρμοδίων, τα κρυφοχαμόγελα στα μάτια των εχθρών της πατρίδας μας, εγχωρίων και μι. Όλα αυτά ενώ η καταραμένη φωτιά κατασπάραζε τα πάντα, σαν εφιάλτης που ξεπήδησε από τα πιο αρρωστημένα μυαλά, δημιούργημα ασυνειδήτων, κακόψυχων ανθρωποειδών τεράτων, δημιούργημα από γδάρτες ονείρων, απάνθρωπους φονιάδες… Όσο για εκείνα τα ουρλιαχτά, τις φωνές που εκλιπαρούσαν για βοήθεια πανικόβλητες, όλα ετούτα, ρίζωσαν μέσα μου, και τίποτα δεν πρόκειται να ΞΕΧΑΣΩ! Χόρτασαν όλες οι αισθήσεις μου, από αυτό το δραματικό βίωμα, πιστεύω και οι δικές σας αισθήσεις το ίδιο.. Γνωρίζω μέσα μου καθαρά ποιος φταίει και γιατί έγιναν όλα αυτά, βλέπω την αλήθεια και με κλειστά τα μάτια, γνωρίζω επίσης ότι είναι στο χέρι μας να μην τα ξαναζήσουμε… Η Ελλάδα για μια φορά ακόμα αιμορραγεί.. Σταθείτε στα πόδια σας γερά Έλληνες για να επουλώσουμε τις πληγές και να την σώσουμε από τα χειρότερα. Εύχομαι ο θεός να μας λυπηθεί και να μας βοηθήσει..
Ονειροπλάστρια
