Στις 21 Μαΐου 2010 το βράδυ πήγαινε σε μια επίσκεψη με την γυναίκα και την κόρη του.
Σε ένα φανάρι του τράβηξε την προσοχή το διπλανό αυτοκίνητο, στο οποίο ήταν 3 αλλοδαποί που γελούσαν με την ψυχή τους και ένα μικρό κοριτσάκι το οποίο έκλεγε με λυγμούς σε άθλια κατάσταση.
Παίρνει από πίσω το Ι.Χ. Των αλλοδαπών από διαίσθηση, και τηλεφωνεί στην ασφάλεια δίνει τις πινακίδες, και ρωτάει αν έχει κάνα θέμα αυτό το όχημα.
Τότε του λένε ότι αυτό το όχημα το ψάχνουν γιατί πριν 2 μέρες έγινε μια απαγωγή με αυτό, ενός ανήλικου κοριτσιού (Ελληνίδας) το οποίο κοριτσάκι περίμενε έξω από το φροντιστήριο του το λεωφορείο.
Άμεσα ήρθαν τα περιπολικά και τους συνέλαβαν.
Το κορίτσι σύμφωνα με τις μαρτυρίες οι 3 αλλοδαποί Ρώσικης καταγωγής το βίαζαν κατά εξακολούθηση επί δύο ημέρες και εκείνο το βράδυ το μετέφεραν σε ένα άλλο σπίτι αλλοδαπών για να το αφήσουν σε εκείνους.. Και πάει λέγοντας...
Και φυσικά τον ρώτησα και οι αλλοδαποί τι έγιναν τελικά?
Και μου απάντησε: αυτή την στιγμή είναι ελεύθεροι στην Θεσσαλονίκη
Και του λέω γιατί?
Και μου λέει με λύπη στα μάτια του: γιατί δεν σκότωσαν.
................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου